dinsdag 30 december 2008

Hoe op tijd komen toch zo moeilijk is

Met de vorige ervaring nog vers in het geheugen, togen we vandaag met de ganse familie naar Helmond. Voor wie niet weet waar t ligt: bij Eindhoven linksaf.
David had zich voorgenomen om een ‘toote jomme’ (grote jongen, sic) te zijn. En, hoera, dat was hij ook: lekker in zichzelf op de achterbank zitten kletsen, geen knuffel-drama's en vooral veel liedjes zingen. De hele medley is langsgekomen. Van de Teletubbies tot Zie ginds komt de stoomboot en van Bob de Bouwer tot Klingklokjeklingelingeling. So far so good, dus.

Maar op de een of andere manier is het bijzonder moeilijk om op een afgesproken tijd ergens aan te komen. Je zou denken dat 2 uur vantevoren opstaan om op tijd te vertrekken toch genoeg zou moeten zijn. Wáár gaat dat toch mis?

Danaë extra vroeg wakker voor haar fles, een wekker zetten hoeft kennelijk niet meer. Check. Minor detail dat ze al om half 6 begon te piepen en het om kwart voor 7 op een serieus brullen zette. Terwijl ze hiervoor altijd fijn ‘uitsliep’ tot ergens tussen half 8 en half 9. Zó vroeg hoeft t nu ook weer niet allemaal…
David ook op tijd wakker en direct uit bed om aan te kleden en te ontbijten. Check check.
Brood al ontdooid, fles, melkpoeder en luiers lagen al klaar. Check double check.
David op tijd zijn tanden gepoetst, schoenen aan en speelgoed uitgezocht (alsof ze dat in H. niet hebben, maar goed). Checkerdecheck.
De auto op tijd ontdooid en ingeladen met allerhande zooi-en-aanverwante-zaken. Check.

Danaë aankleden, dát duurde iets langer dan gepland ja. Wegens overlopende plasluier hadden we iets meer tijd nodig om t kind helemaal van top tot teen te pimpen. Bovendien lag ze veel te lief te kletsen. Dan moet je toch even terugpraten…
Oeps, bosje bloemen vergeten te halen. Nog even snel dan…
Hmm, nog 80 kilometer naar Eindhoven en nog voor 75 kilometer benzine in de tank. Dat gaan we dus in één keer niet halen…

Geen opmerkingen: