Denk ik dat iedereen het hier gehad heeft, val ik op de valreep zelf ook nog ff om door het snot dat hier de afgelopen tijd in overmaat aanwezig was. Gisteren verkozen om mijn bed in te duiken in plaats van te loggen. En ik kan u vertellen: it was goooooood! Een (hopelijk) voordeel: zijn we tenminste voor de Kerst weer met zijn allen een beetje opgekrabbeld. Mits David natuurlijk niet nog een of ander virus als onverwacht kerstkado meeneemt van de crèche…
Peuterpubers hebben nog al eens last van stemmingswisselingen. Althans, die van ons wel. Vorige week nog, wist hij niet hoe snel hij zijn kleren uit moest trekken toen ik zei dat hij onder douche mocht. Gisteravond was deze zelfde mededeling genoeg reden om dramatisch ter aarde te storten en huilend te roepen dat hij niet onder de douche wilde. Toen hij eenmaal met wat overredingskracht (OK, iets meer kracht dan overreding, dat wel) onder de douche stond, gilde hij hysterisch de heleboel bij elkaar. Om vervolgens nog harder te krijsen bij het haren wassen (normaal: geen centje pijn...). Godzijdank was het badkamerraampje dicht. En daarna gaat-ie doodleuk onder de douche zitten spelen met zijn watermolen. “Kijk, leuk he mama?” Huh?!
En vanochtend beweerde hij nog stellig dat hij niet meeging met mama naar de IKEA en dat hij toch echt wel ging thuisblijven. Om vervolgens een kwartier later huppelend zijn jas aan te trekken en zijn vader op het hart te drukken dat hij goed op Danaë moest passen. Want hij ging even met mama naar de IKEA. Huh?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten