He did it! Zo maar, vanuit het niets, deed hij een plas op zijn potje!
Wekenlang fungeerde zijn groene potje als vervoermiddel voor knuffels, verzamelplaats voor snippertjes en andere zooi. Maar plassen, of er zelfs met blote billen op zitten: ho maar.
En nu, bij het naar bed gaan, wilde hij geen luier om. Wat een onzin, zei ik. Je plast nog niet eens op het potje, dus we doen gewoon een luier om.
Ja maar, ik wil nu op het potje, zei David. Zo'n kans laten wij niet voorbij gaan, en dus zeeg David neer op zijn pot. Om 'de boel de boel te laten' las ik een boekje voor. En toen was daar - tromgeroffel, aanzwellend trompetgeschal - dé plas.
Zijn gewater hebben wij beloond met luid applaus. Apetrots duwde hij op de doorspoelknop en juichend hebben we zijn plas uitgezwaaid. Eenmaal uitgejoeld bedacht hij dat hij morgen bij de kindjes wel op het blauwe potje aldaar zou mogen plassen. We zullen zien...
1 opmerking:
HOERA !! Bravo, goed zo *gilt veels te hoog en te hard, maar wel enthousiast en klapt in handen*.
Het zit in de lucht volgens mij.
Een reactie posten