Zat ik niets vermoedend gezellig te kletsen met mijn kind. Strekt ze zó die parmantige spekbeentjes van r om zich op te richten tot ooghoogte van haar moeder. Ik dus. En toen stampte ze er zó - hoppa - nog een late boer met bagage uit.
k Kon nog net op tijd dekking zoeken. En met een keurig boogje verdween daar - hoppekee - een groot gedeelte van een zurige massa zó - hups - mijn decolleté in.
Kwam ik trouwens pas later achter. Eerst natuurlijk de restanten van de klots op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten