maandag 25 oktober 2010

Tojstorie gevraagt

lievu oopaa en oomaa en l. en d. en m.

by de aberthijn is de tojstorie. 
die vint ik leuk.
mag ik van juulie de poputjs alsjeblieft

nuu moet ik slaapen

kus van daavitd post

En hij duwt tevreden op de verzendtoets op mijn laptop om zijn verzoek 'op te mailen'.

woensdag 20 oktober 2010

Dirk rocks

Ja. Dirk rocks big time.

Zwaai-zwaai-zwaai met je hán-den.
Hoog-hoog-hoog in de lucht.
Stamp-stamp-stamp met je platvoetjes.

Afijn, kijkt u zelf maar.
Springen gaat nog niet zo goed trouwens (maar ze doet een prachtige poging tot teraardestorting).



Ohja, buiten beeld wordt naast mij de speelgoedgids doorgenomen.
Speelgoedgidsen rulen ook big time en worden dagelijks van voor tot achter gespeld. Tegenwoordig bijna letterlijk...

maandag 18 oktober 2010

H.e.r.f.s.t. vakantie-koekjes.

Eén kind in bed.
Ander kind graaft momenteel ergens in de speeltuinzandbak een enorme kuil. Denk Hoop ik. Al een tijdje niet meer gezien of gehoord. Hmm.
*Gaat naar buiten en checkt whereabouts van kind. Aha. Zandbak inderdaad.*

Juist. 's kijken. Een logje.

Herstvakantie heeft het grootste kind.
School-loos is-ie dus.
Gelukkig verzint hij zelf zijn dagprogramma. Zo neemt hij ruim de tijd om te lezen.
Dolfje Weerwolfje. Een beginners-leesboekje dat hij momenteel 10x per dag lees-spelt.
Afentoe p.r.aa.t. h.ij. oo.k. z.oo.
I.s. b.e.s.t. ie.rr.ie.t.a.n.t. v.e.r.m.oe.j.e.n.t.

Nagoed.
Daarna moet er van alles gekleurd, eh kleuren-gemengd "want ik ben de kleurenmenger", en vooral geknipt.

En geschreven.
Zijn eerste zelf-geschreven-zonder-voor-te-zeggen-woord, op een op haast wetenschappelijke manier ontstane potlood-kleuren-meng-probeersel:
U raadt het al. Die is dus voor mij.

Toen was het klei-tijd.
Maar voor de verandering deden we koekjes bakken. Herfstkoekjes om precies te zijn.
Ook fijn. En lekker.
Dus als u mij nu wilt excuseren.
Ik ga even een kopje thee drinken. Met een zelfgebakken koekje.

donderdag 14 oktober 2010

We doen het wel. Niet. Wel. Ni..

Decisions, decisions...
Moeilijkmoeilijkmoeilijk...

Kijk. Waar het dus eigenlijk al een tijdje hier in huis om gaat... is dat we - bijna nog met de jetlag in de benen - ontzettend gevallen zijn voor een huis.
Niet ons eigen huis, nee. Dat was bij thuiskomt na lange tijd afwezigheid wel duidelijk.
Maar een nieuwbouwhuis.
Zo'n huis in een gelikte brochure met van die prachtige artist-impresion-plaatjes.
Zo'n huis aan een straat waar nu nog heel idyllisch alleen maar zonnebloemen bloeien.
Kijk. Deze plek.

Ja. Prachtige hè...
Vinden wij ook. Wonen daar waar ooit zonnebloemen stonden.
Maar goed.
Zo'n nieuwbouwhuis is natuurlijk niet gratis. Ook niet tijdens een kredietcrisis.

En what's more important, we hebben al een huis.
Dat moet dan natuurlijk verkocht.
En liefst voor een beetje fijn bedrag. Overwaarde hoeft niet eens.
Maar gewoon, 'budgetair neutraal' zeg maar.

En dáár zit dus de crux, lieve mensen.
Wat het is dus kredietcrisis. En als we ons huis 2 jaar geleden hadden verkocht - maar dat deden we dus niet want toen baarde ik nèt toevallig het liefste meisje ooit -, dan waren we bij verkoop na aftrek van hypotheek en makelaarskosten keurig rond de '0 euro' uitgekomen.

U raadt het al: nu dus waarschijnlijk niet.
Het college van wijze onafhankelijke (lees: niet aan het nieuwbouwproject verbonden) makelaars schat namelijk in dat we dit huis met verlies gaan verlaten, als we het Te-Koop-bord in de tuin zullen zetten.
Om maar niet te zwijgen over de weinig positieve verhalen over de huizenmarkt. Eén op de drie huizen schijnt al meer dan een jaar te koop te staan... (en daarentegen twee op de drie dus niet, het ligt er maar aan hoe je ernaar kijkt).

Tja.
En wat is dan wijsheid hè?
Eerst verkopen en dan een nieuw huis kopen is niet echt een optie bij nieuwbouw.
Wachten totdat 'de markt' (whatever that may be) beter wordt?
Dan voeren we over twee jaar dezelfde discussie waarschijnlijk opnieuw. Want ons huis is dan misschien wel iets meer waard geworden zodat de hypotheek er makkelijk uit kan, maar de nieuw te bouwen huizen zullen dan ook waarschijnlijk navenant duurder zijn...
Of zullen we gewoon  de sprong in het diepe wagen?
Ik bedoel als iedereen - wat (ver)huizen betreft - weer gewoon doet wat-ie zo'n jaar of twee geleden van plan was, dan valt alles vast wel mee...

En hé, wie wil nou niet tussen de zonnebloemen wonen?

zondag 10 oktober 2010

Van feest, taart en mais. En pannekoeken....

Man man, wat een weekend...
Gister was het natuurlijk feest. En niet zo'n beetje ook.
Ze werden ontzettend verwend met mooie spulletjes voor hun haar keukentje.
Broer en zus spelen sindsdien (bijna) samen. Soms vliegen er wat bordjes door de lucht, worden er op niet mis te verstane wijze ingerediënten over en weer opgeëist of mept zij met een pannetje op zijn hoofd.
Maar, t is een dikke hit, dat keukentje.

We maakten weer eens een taart. Want zeg nou zelf, wat is feest zonder taart?
Precies. Dat dacht ik.

En ja, hij was lekker. Heel lekker.
Gevuld met aarbeienjam en banketbakkersroom met framboosjes.
Mmmm, mjammie...

En vandaag...
Vandaag liepen we een hele leuke cacheroute. Langs een landelijke weg (waar Huisgenoot nota bene jarenlang over naar huis crosste om de files te ontwijken) zo maar een hekje door en - hopsa - een wereld vol bijzondere objecten in.
Lekker schommelen in het zonnetje, overal aanzitten en opzitten, en zelfs nog op zoek naar een draak in een maisdoolhof. Leukleukleuk.



En on top of all that bakte Huisgenoot de lekkerste pannekoeken ooit.
Want dat kan-ie. Mijn eigen pannenkoekenbakker.
Dat u t even weet.

woensdag 6 oktober 2010

Hoejaah, hoejaah


Twee dus.
En dan krijg je - heel rolbevestigend ja- een speelkeukentje van je papa en mama. En pannen van je broer.

Morgen fijn trakteren op het kinderdagverblijf.

zaterdag 2 oktober 2010

Van een toestelling en een zaklantaarnpaal

- 'En toen hadden we een toestelling met de klas. En dat was heel leuk.'
- Oja zeg? Vertel 's, wat was dan heel leuk?
- 'Dat de meneer met een zaklantaarnpaal ging schijnen'

Ja. Heel cultureel verantwoord allemaal, daar op school.
Een voorstelling dus. In de gymzaal waar normaalgesproken de toestellen staan.
En iets met een meneer en een zaklantaarn dus. En handen die allemaal dingen deden, 'zoals in Sesamstraat mama'.

Wij denken dat deze meneer op school is geweest:


Volgende week maar eens aan de juf vragen.