zaterdag 30 juli 2011

Van krakkoek en kadosuggesties

Ha, lekker, nasi, zegt David.
Eten we er ook krakkoek bij?
Kroepoek dus hè, maar dat had u vast zelf al wel bedacht.
Danaë houdt trouwens niet van nasi.
Nee, hoef ik nie. Vinnik nie so lekker, houdt ze de hele maaltijd vol.
Waar omkopen met kroepoek bij David altijd hielp bij het proeven van hapjes, weigert zij stelselmatig.
Ze houdt meer van de standaard Hollandse pot.
Aardappels, groenten, vlees. Dat soort werk.
Eigenlijk precies het menu waar de rest van de familie niet zo van houdt.

Het meisje wordt trouwens over niet al te lange tijd drie.
Drie. Als in Heel Erg Peuter.
En over nog weer een jaar wordt ze Vier gaat ze naar school. Naar School.
Kan iemand de fastforwardknop van mijn leven even stil zetten?

Nu u hier toch bent: wat geef je een meisje dat Drie wordt?
Een fiets of een loopfiets?
Naar die laatste lijkt ze niet erg om te kijken, maar alles wat zijwielen heeft, moet door haar bestegen worden.
Alleen heb ik ergens gelezen dat je sneller leert fietsen via een loopfiets.
Want als mevrouw in hetzelfde tempo leert fietsen als waarin ze leerde lopen...
Of moet het kadootje gewoon iets rozigs zijn? Een suikerzoet balletpakje bijvoorbeeld?
Kortom, kom maar door met de suggesties!

maandag 25 juli 2011

Onder/Over de pannen

Yay! We zijn onder de pannen. Althans, half onder pannen.
Het voordakvlak is vlak voor het begin van de bouwvak bedekt met mooie zwarte pannen. En aan de achterkant van het huis is het dak nog knaloranje.
Het metselwerk is flink opgeschoten en een gedeelte is zelfs al gevoegd.
Kortom: het schiet op!

En dat had ik natuurlijk allemaal graag willen bewijzen met een foto.
Maar hé. Die staat nog op het toestel en het toestel bevindt zich nu 2 verdiepingen onder mij.
En ik ben lui. Aartslui, als het aankomt op hélemaal naar beneden lopen. En dan weer naar boven. Foto's van kaartjes afhalen. En verkleinen. En voorzien van anti-kopieer-ding.
Heb ik gewoon ff geen zin in.
Dus. Die foto krijgt u nog te goed van mij.

Terwijl ik vanuit onze sky-box dakkapel over de achtertuinen van onze buurt uitkijk, zie ik - as I write - dat de Poetspinda een waarde buurtgenoot met fluwelen handschoentjes zijn struiken weer eens aan het millimeteren is.
Staand op een keukentrapje knipt hij blaadje voor blaadje af, terwijl hij met regelmaat achterover buigt om te zien of het wel recht genoeg is.
Het zou me niets verbazen als hij zo achterover lazert een waterpas uit zijn achterzak haalt om te kijken of de coiffure van zijn struik voldoet aan zijn smetteloze eisen.

Speciaal voor de mensen die zoeken naar informatie over 'met een hogedrukspuit dakpannen schoonmaken' (en die zijn er volgens mijn bezoekstatistieken nog steeds...) kan ik vertellen dat de pannen van deze waarde buurtgenoot twee jaar na dato nog steeds schoner en roder zijn dan die van zijn buurman.
Ergo: het heeft dus zin.
Dus ga nu maar gauw die hogedrukspuit lenen. En vergeet vooral de hoogwerker niet.
Succes.

woensdag 20 juli 2011

Van bergen, zon en sneeuw en een ronde-miss

'ns kijken...
Flink wat bergen, zon en sneeuw.
Plus een fantastische appartementen am bauernhof (inclusief een zweempje mestlucht vermengd met frisse berglucht als je je ramen 's ochtends opendoet), donzige jonge poesjes, ritjes op een ponyrug en zelf geroosterde broodjes boven het kampvuur. En als special event nog een onaangekondigde brandweer-oefening bij de stallen van de boerderij. Eerst even schrikken, maar daarna vooral leuk en spectaculair.
Tel daarbij op mooie wandelingen, leuke speeltuinen bovenop bergen, een roofvogelshow, een fietstocht en rodelritjes.
Plus knisperverse broodjes, melk en appelsap van de boer, verse eitjes en de allerlekkerste pizza sinds tijden.

Ja... t was een fijne vakantie!
Gelukkig hebben we de foto's nog.


En dan nog een filmpje.
Van onze danseres op de berg.
We waren toevallig op de Kronplatz toen deze diende als finish voor PeakBreak 2011 (een Alpen-wielren-wedstrijd). Daarbij was ook een dj aanwezig, die volgens Danaë louter dansbare muziek draaide.
Haar vermoeidheid door de wandeling verdween als sneeuw voor de zon, en zij gaf nieuwe invulling aan het begrip 'ronde-miss'.
Zie voor uzelve:

vrijdag 1 juli 2011

Management summary van afgelopen maand

Haha. Gefopt.
Nee, ik was niet gestopt. En ook niet met vakantie.
Ik had alleen even geen prioriteit.
Tja. Zoveel dingen te doen en zo weinig tijd. Dan krijg je dat.

Zie hier de dans-invloeden van juf I. op het kinderdagverblijf.
Waar een dansje vroeger eigenlijk niet veel meer was dan een heipalen-stamp-sessie, wordt er nu zo afentoe sierlijk met de jurkjes gezwaaid.
Maar eigenlijk mag ik vooral niet kijken. Dus doe ik het stiekem.
Misschien toch maar eens op peuterdans.
Danaë dan hè. Want ik kan waanzinnig goed dansen. Tsk.


En het paste écht niet meer, zo'n peuterbedje.
Met pijn in mijn moederhart - waarom worden ze toch zo snel zo groot - zetten Huisgenoot en Danaë samen het nieuwe grote bed in elkaar.
En het slaapt heel lekker, aldus mevrouw.
Maar een kussen... dat wil ze niet.
Net als haar broer trouwens. Die slaapt ook nog steeds kussenloos.

Het huis 'groeit' gestaag verder.
Dit was een maandje geleden: eind mei. Klaar voor de kozijnen.
 Een jonge hinde met zonnebril dartelt nog even incognito over de bouwweg.
 Half juni zitten de eerste kozijnen en deuren erin, en staan de stenen klaar om gemetseld te worden.
En eind juni zit ook de vliering erop, zijn ze al bezig aan de gele stenen om te metselen en zit bij de eerste huizen het dak er al op.

En vandaag zagen wij live hoe het dak op ons huis gezet werd.
Ik zeg u: het gaat hard.
En ik zeg u ook: het is heeeeeeel groot van binnen.
Zo Ongelooflijk Groot dat ik het eigenlijk nog niet kan geloven...

Zo.
En nu gaan wij ons binnenkort op een bergtop beraden hoe we deze zee aan ruimte gaan indelen.
Let's open those windows. Ohnee, die zitten er nog niet in.