Dat wist u vast niet meer, en dat zou je nu niet meer zeggen (as I write giet het hier even met bakken uit de hemel en wijst de thermometer een schamele 15 graden aan).
Enniewees. Wat ik eigenlijk zeggen wilde.
Precies een maand geleden zat ik de hele dag op de bank naar mijn verdwenen navel te staren en haalde ik de ene na de andere high score met Bejeweled.
Precies een maand geleden was namelijk dé opleverdatum van onze kleine kabouter.
Dat zou je nu natuurlijk ook allemaal niet meer zeggen.
Want hij kwam gewoon op z'n eigen verjaardag (slogisch) en van Bejeweled spelen is het de afgelopen weken natuurlijk ook niet meer gekomen (sooklogisch).
Wij genieten namelijk ons suf met het menneke.
En als we dat toevallig niet doen, dan is de kans groot dat we liggen te slapen.
Ja, want zo gaat dat hier. Slapen en eten. (en oja, toch weer op tijd op staan, andere kinderen aankleden en voederen, en op tijd naar school brengen en halen, dat ook)
Het ene na het andere flesje gieten we er in leeg. Hij is nogal goed van innemen, to put it mildly... En wat erin gaat, moet er ook een keer weer uit... U kent dat wel.
We doen hard ons best om er een ritme in te brengen, maar: wat meneer in de kop heeft, heeft-ie niet in z'n kont. Hij zal wel erfelijk belast zijn :-)
Ach en nouja.
Kan iemand trouwens even de tijd stil zetten?
Het knuffelt namelijk zo lekker met zo'n knoedeltje baby op je schouder. Voor je t weet is deze periode weer voorbij.
En wat nog schokkender is: Grote Zus is dus nu niet alleen echt Grote Zus maar opeens Heel Grote Zus.
Het kind mag aankomende maandag tot haar grote plezier en trots wennen op school. Een schooltas, gymschoenen en een brooddoosje zijn gekocht, en mevrouw staat reeds bij de voordeur te trappelen.
En omdat ze zo groot is, toch nog even wat leuke uitspraken van de afgelopen weken.
"Boefkruimel": een kruimeldief...
Bij een poging om een lange discussie te eindigen:
"Nee Danaë, je krijgt koek zonder boter. Punt uit."
"NEE. Koek MET boter. Punt AAN."
Och, en nou we toch bezig zijn:
 |
| Van alweer eind augustus... |
8 opmerkingen:
O,o,o, wat heeeeeeerlijk zo'n minikabouter. Zoals je het beschrijft, ik weet het weer... eten, slapen, school, eten, slapen, knuffelen... heerlijk.
Prachtige foto.
Ik bedoelde, zoals je het beschrijft, ja heel herkenbaar. Die zin was even weggevallen. Het was hier drie jaar terug ook zo (en zes jaar terug, en negen jaar terug, maar vooral die negen jaar was het wél lekker rustig zo zonder kleuters er om heen (-; )
Wat een schatjes alle 3!
He ja, heerlijk die foto...
Haha: punt aan.
Hallo Marije,
Hoewel ik je niet ken, trekt ik toch maar de stoute schoenen aan. 'kZal me even voorstellen. Ik heet Andries en woon in Nederland. Was opzoek naar een foto van een baby die met zijn/haar handje speelt, omdat ik een column van een opa (dichter Van Baardewijk)wil illustreren, die hij schreef over een kleindochter van hem, die met haar handjes speelde toen ze 3 maanden was. Dan ga je op internet voor hem zoeken en ja! Jullie dochtertje staat prachtig op de foto toen ze vol verbazing haar handjes ontdekte!
Mijn vraag: vindt moeder en dochter (of dochter en moeder) het goed als dit prachtige plaatje in een boekje met columns komt van dhr. Van Baardewijk. Desgewenst zetten we de naam van jullie dochter erbij.
Graag hoor ik van jullie!
Andriesloos@gmail.com
Wat een rijkdom die kindere van je!!!!!
Oh wat heerlijk. En ja, voor mij hier ook graag de tijd stil!!!!!
Een reactie posten