Op niet-werkdagen (althans, mijn niet-werkdagen, Huisgenoot werkt 'altijd') eens niet om 6.20 uur de wekker horen. Floris neemt het ervan en slaapt prompt tot 9.15 uit. Als-ie dat nou ook eens komend weekend doet...
Bij vakantie hoort ook een 'uitje'. Maar waar naar toe met 3 kinderen in verschillende leeftijden? Keus was snel gemaakt: Kasteel Groeneveld met de tentoonstelling van de platen van Charlotte Dematons van haar boek Nederland.
Ook al stak David zijn bedenkingen over dit plan niet onder stoelen of banken, want hij 'is tenslotte al groot, en dat is voor kleine kinderen'. Het is - voor ons - dichtbij, kleurrijk, prachtig, mooi én binnen (wel handig gezien het str*ntweer dat voorspeld was). Wat wil een mens nog meer?
Met z'n 4-en genoten we van de grote platen (ja, ook David), en vonden zo waar alle 'vaste' dingen op iedere plaat én het liedje dat erin 'verstopt' getekend was.
En passant wonden de kinderen ook nog even de aanwezige 'oma's' en andere dames op leeftijd om hun vinger met hun enthousiast speurwerk, als de dames te lang naar de zin van de kinderen aan het zoeken waren op de schilderijen naar bijvoorbeeld de tuinkabouter of zwarte piet. 'Kijk, dáár is-tieieieie' wees Floris heel behulpzaam aan. U moet weten: Floris *hartje* zwarte piet en de boot van de Kameleon.
'Het was eigenlijk toch heel leuk, mama', zei David op de weg terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten